Het schoppen tegen een bal is niet de meest slimme set geweest die ik vorige week kon doen. Het gevolg is dat mijn knie goed in puin ligt. Ik heb min of meer mijn knie uit elkaar getrokken en nu zit ik met een slijmbeurs die behoorlijk pijnlijk is kan ik je vertellen.

Diclofenac moet de pijn stillen maar lijkt zijn werk niet echt heel goed te doen.
Zoals ik had geschreven aan het begin van het jaar, ben ik begonnen met verantwoord afvallen bij een een gewichtsconsulente, dit houd in, op de calorieën letten en bewegen. En laat dit laatste nu een goed probleem zijn met die knie.
Ik vind het niet erg om zo nu en dan even te zitten maar hele dagen gaat mij niet zo goed af.
Van het weekend heb ik dus krukken gekocht zodat ik iets wat uit de voeten kan. Maar dat geeft weer dat ik iets te veel wil en nu dus weer bij af ben. Ook doet het lopen met krukken niet echt goed voor aan mijn schouder en pols.

Het voordeel van deze hele situatie is dat ik gedwongen dat wel tijd heb om te lezen. Ik heb in een week 2 boeken uit, en stille tijd komt ook weer wat meer in beeld zeg maar :). Of moet ik zeggen het bestuderen van de Bijbel komt meer in beeld want ik lees zo ie zo wel in de Bijbel.

Pijn is niet fijn, maar je moet er door heen. Gisteren las ik een quote die zei:

“Je moet eerst door het dal voor je op de top van de berg komt”

En zo is het ook. Hoewel ik soms het idee heb dat als ik bijna bij de top ben ik weer naar het dal stuiter is dit wel een mooie hou vast voor mij om op te blijven kijken naar de top.

Hoe ga jij om met tegenslagen?

Fijne dag,

Blijf dichtbij je Maker.