Vanmorgen bakte ik een brood dat er niet echt uit zag als of het gelukt was. Toen ik opstond was het deeg al over het rijs mandje heen gestroomd. Na het bakken zag het eruit als of het mislukt was.

Mijn man en ik maakte er al grapjes over dat we mogelijk veel paneermeel in huis zullen hebben straks. Ik brak het brood en wat denk je????

Het brood is mooi luchtig van binnen en dus gelukt !!!!

Toen ik na dacht over dit brood, ik moest denken aan mijn eigen leven. Ik voel mij soms mislukt, maar van binnen ben ik toch echt de vervelendste niet. God ziet dat. Afgelopen dinsdag ging ik met een van mijn zussen naar een avond over de Heilige Geest. Zij vroeg mij denk je dat God je ook niet goed genoeg vind. Ik antwoorden met Nee. God heeft alles perfect gemaakt en mijn lijf is alles behalve dat en op het moment is mijn geest ook niet helemaal zo hoe het was. In mijn ogen kunnen wij niet perfect voor God zijn omdat wij in een gebroken wereld leven.

Vanmorgen dacht ik dus opeens Hey wacht eens even ik ben net als dat brood, niet perfect van buiten, maar van binnen zit het toch wel goed.

Ik ben niet goed voor de wereld, maar dat is de wereld ook niet voor mij. Ik ben op doorreis naar HUIS. En tot die tijd mag ik dan niet perfect zijn voor de wereld, maar dat ben ik wel voor mijn God.

Hoe kijk jij naar jezelf????

Fijne dag,

Blijf dichtbij je Maker.