Op een prachtige zonnige dag liep ik eens in het park terwijl ik me geestelijk helemaal uitgeput voelde. Het was niet zo dat er één bepaald ding was dat me terneerdrukte, alles leek zich wel op te stapelen. Toen ik langs een bankje liep en wilde gaan zitten viel mijn oog op een klein bordje dat erop geschroefd zat ter nagedachtenis van een ‘toegewijde echtgenoot, vader, broer en vriend’. Op dat bordje stond nog wat anders: ‘Maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht, hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput’ (Jes. 40:31).

Die vertrouwde woorden ervoer ik als een persoonlijk gebaar van de Heer op dat moment. Vermoeidheid (lichamelijk, emotioneel of geestelijk) is iets wat iedereen wel kent. Jesaja herinnert ons eraan dat we moe kunnen worden, maar dat de Heer, de eeuwige God, de Schepper van de uiteinden van de aarde ‘niet moe wordt’ en ‘niet uitgeput raakt’ (vers 28). Was ik toch zomaar vergeten dat God in elke situatie ‘de vermoeide kracht geeft, de machteloze macht in overvloed geeft’ (vers 29)!

Hoe vergaat het u vandaag? Als u zo uitgeput bent dat u Gods aanwezigheid en kracht dreigt te vergeten, sta dan even stil en denk aan wat Hij beloofd heeft: ‘Wie op de Here hoopt, krijgt nieuwe kracht.’ Hier, nu. Waar u ook bent.