“Wij horen hier niet, we zijn op doorreis” dit waren de wijze woorden van mijn schoonmoeder. En wat een gelijk heeft ze. Je moet er toch niet aan denken om voor altijd en eeuwig op deze verrotte wereld rond te moeten lopen?? Of ben ik hier de enige in die dat niet wilt.

Mijn schoonmoeder haar reis is vorig jaar geëindigd op deze aardbol .
Haar wedloop is gelopen. Haar ticket voor de eeuwigheid is ingeleverd.

Nee ik probeer je niet depressief te krijgen.

Ik wil je laten zien dat er hoop is. Hoop op een beter leven na het misschien best zware leven dat je hier hebt. Hoop op een eeuwigheid zonder tranen en verdriet, zonder pijn ( deze spreekt mij vooral aan) zonder onrust en liefdeloosheid.

Wanneer het allemaal even niet zo lekker gaat, weet dan het niet voor eeuwig is . Misschien gaat het zelfs volgende week al beter met je.

Misschien kun jij met je vriendelijke lach naar je buurvrouw die haar kinderen haar min of meer haar neus uitkomen, een goede dag geven.

Misschien geef jij een gratis ticket weg aan iemand door simpel weg een praatje te maken. Ik heb het niet over een reis ticket naar een mooi land. Maar wel over een ticket om even te kunnen ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Een ticket om gezien te worden. Een ticket van iemand hoort mij en neemt mij serieus. Denk er eens over na.

Aan wie geef jij een GRATIS TICKET?
Of sterker nog naar wat voor GRATIS TICKET verlang jij?

Spreek het uit deel het met een ander.

Jouw ticket voor de eeuwigheid ligt al klaar, het enige is pak je hem aan of laat je hem liggen.

Blijf dichtbij je Maker.