Inmiddels zijn wij wat verder in de renovatie, om te zeggen het wordt makkelijker, Uh nee. Van de week gingen ze asbest saneren, en toen ze klaar waren was een stuk van onze binnen muur naar binnen komen vallen. (Op de foto is niet alles van wat weg was uit de muur) We hadden geluk dat onze zoon net uit zijn bed was anders was het zo op zijn hoofd gevallen. Het had handig geweest als ze hadden gewaarschuwd dat dit kon gebeuren, maar helaas is dat niet gebeurd. Overigens kwamen wij er achter na een gesprek met een van de aannemers dat dit vaker gebeurd en dat dit voorzien was. Helaas wist de woningconsulente van de uitvoerder dit niet. Ook een paar tegels in de badkamer konden het niet waarderen dat het asbest werd verwijderd, ook zijn gaven hun taak op.
Er is ons beloofd dat alles gemaakt gaat worden dus dat is wel heel fijn.

Je kunt je voorstellen dat als je als bewoners hier tussen woont dat dat niet altijd even prettig is. Al een aantal keer heb ik medebewoners in tranen gezien of tegen tranen aan. Ik bof met buren die elkaar opvangen maar moet je je voorstellen dat je niet eens weet wie je buren zijn en je zit hier midden in.

Veel stress en schade hadden kunnen en kunnen bespaart blijven wanneer de communicatie tussen de aannemer, de werkhelden en ons beter zou zijn.

Zo is het ook met met jou en God, wanneer je in contact met Hem blijft zul je merken dat je een bepaalde vrede ervaart. Het is belangrijk dat je dicht bij Hem blijft, ook al lijkt Hij soms zo ver weg.

Zoals de zin in God’s not dead 2.

Ik wens je een fijne nieuwe week toe,

Blijf dichtbij je Maker.