Je kent het wel van die dagen dat je niet uit je bed kunt komen. Het voelt alsof je heel de aarde hebt aan gestampt.

Eigenlijk kun je niets en dan komen de stemmetjes:

Je bent nog jong zet een beetje door, je kunt je gezin niet alleen laten je moet door, iedereen voelt zich wel eens moe.

Dat soort stemmetjes maken je kapot. Want draait je gezin niet door als jij eens even goed voor jezelf gaat zorgen? En ja je bent jong, maar je lichaam geeft je iets aan waar je zeker iets mee moet.

Jij bent een droomvrouw of je moe bent of niet. Jouw 100 % is genoeg.

Laat je niets wijs maken van wat anderen zeggen. Tot het moment dat zij het zelfde hebben als jij hebben zij geen recht om een oordeel over je te hebben. En jij hebt niet het recht om jezelf in de grond te schoppen omdat je anders bent dan een ander. Jij bent jij UNIEK.

Chronisch ziek zijn is geen keuze. Je krijgt het of niet. Je moet roeien met de riemen die je hebt en als je 80 wordt mag ik hopen dat je die riemen goed leert te gebruiken. Want doe je dat niet dan ga je het heel zwaar krijgen.

Je bent genoeg, je bent perfect, jouw 100% is genoeg. Herhaal deze zin een paar keer en zet ipv je en jouw, het woord ik neer.

Ik wens je een fijn weekend, wees een beetje lief voor jezelf en voor elkaar.

Liefs, Eveline