Ik heb een week vakantie en dit boek was de bedoeling dat ik het uit ging lezen. Nu moet je niet gelijk weg klikken want de reden dat ik dit boek niet in een keer heb uitgelezen is……
Dit boek bied zoveel dat het geen doorlees boek voor mij is. Door de opdrachtjes die er in staan wordt je bewust van hoe je uit je hoofd kunt komen. Ik vond het mooi te zien dat ik eigenlijk het makkelijker vond bij de eerste opdracht om het positieve te benoemen dan het negatieve. Dit helpt mij wanneer ik in mijn hoofd zit, dat doe ik vaak 🤭 ik kan er van een afstand naar kan kijken. En het boek is nog niet eens uit. Dikke aanrader in ieder geval die ik graag met jullie wilde delen. Ik ben blij dat ik dit boek gekocht hebt.
Ik ga nog genieten van de laatste dagen van mijn vakantie, en hoop echt wanneer je veel in je hoofd zit je dit boek een kans gaat geven om je handvatten aan te bieden.
Als ik iets leuk vind dan is het wel leren. Vooral wanneer een cursus over de psyche gaat of gesprekvormen.
Deze week ben ik begonnen met de cursus Transactionele Analyse. Ik vind het fijn om thuis te leren, geen stress en druk van een school en de reis er heen. Heerlijk in mijn eigen omgeving.
Deze opleiding leert mij nog dieper in te kunnen zoemen op wat juist niet gezegd wordt en de ander nog meer in zijn, of haar eigen kracht te zetten.
Jij bent oké, ik ben oké is een motto in deze studie waar ik achter kan staan. Iedereen is gelijk en we hebben elkaar allemaal nodig.
Maar ook jouw keuze voor jouw gedrag hoort bij jou en is jouw verantwoordelijkheid. Jij ben verantwoordelijk voor de keuze die je maakt, iedere keuze vormt je. Iedere keuze maak je met een reden en kan altijd weer veranderen.
In mijn werk is het vaak zoeken naar waar de angel zit en waar zit het pijnpunt. Wanneer gesproken taal moeilijk voor je is, dan wordt er dus van mij als begeleider verwacht dat ik goed luister en vooral de ander in zijn of haar kracht zet. Met kleine stapjes verander je de client en zijn of haar systeem, met mooie resultaten van dien.
Afgelopen weekend kreeg mijn buurvrouw een puppy, niets bijzonders zou je zo zeggen. Leuk voor haar. Maar ik werd daar zo blij van omdat ik wist hoe graag zij dit wilde. De gezichten van haar kinderen waar meer waard dan al het geld in de wereld. De manier hoe zij het puppy heeft gekregen is voor mij een knipoog van God. Voor een andere een mooie meevaller. Hoe dan ook Een mooi moment in mijn weekend.
Mijn dochter en haar vriend hebben van het weekend na een naar iets een nieuwe kitten gekregen. Een snoepie. Maar wat bleek, er was er nog een. Een groot feest bij haar in huis. Omdat ik het niet in de gaten had dat ze er 2 had was het voor hun nog leuker. Weer zo’n moment in mijn weekend dat ik overliep van geluk.
Ik kan echt blij worden van geluk van anderen. Maar ik kan ook blij worden van iets voor mijzelf doen. Ik heb van het weekend heerlijk in mijn journal gewerkt waar ik iedere avond in schrijf. Ik vind het leuk om eerst de pagina’s te versieren voordat ik er in schrijf. Ik heb genoten van een boek, en een paar mooie kerstfilms. Ik geniet wanneer ik ’s morgens met een paar dames een leesplan mag doen.
Ik geniet van een knuffel van een lieve vriendin, en het besef hoe bijzonder zij eigenlijk is.
Waar wordt jij blij van? Ben je wel echt blij?
Kijk eens naar wat je op een dag doet en waar je echt blij van wordt. Heb je niets waar je blij van wordt dan moedig ik je aan om bewust tijd te nemen om iets te gaan doen waar je echt blij van wordt.
Wat je ook gebeurd, niemand kan jouw gedachten van je afnemen. Wat inhoud dat je zelf ook moet dealen met je negatieve gedachten. En laten die nu bij veel mensen het meest op de voorgrond staan. De meeste van ons zijn een kei in ons zelf naar beneden halen. Mijn gedachten van niet goed genoeg zijn, nietes kunnen etc etc hebben mij letterlijk op de bank gehouden. Herken jij dit? Ga er mee aan de slag. Gun jezelf de vrijheid. JE BENT HET WAARD.
Edith Eger heeft hier heel mooi over geschreven in haar boeken. Ze verteld over haar tijd in de tweede wereld oorlog in de kampen als Joods meisje.
Zoek iemand op die met je wilt praten over je gedachten, blijf er niet mee lopen. Vraag iemand om voor je te bidden, in de Bijbel worden we opgeroepen om voor elkaar te bidden. Jezus bid voor ons bij de Vader en wij mogen voor elkaar bidden.
Wil je door praten hier over? Vul dan het contact formulier in.
Ik geloof in wonderen. Hoe groot of hoe klein ze ook zijn. Ik geloof niet in toeval. Dingen die gebeuren positief of negatief, gebeuren voor een reden.
En hoewel ik of wij de reden misschien niet zien op het moment, geloof ik dat God erbij is en dat Hij ons door Zijn plan met ons heen loods. We hebben een eigen keus gekregen en voor mij is dat misschien nog wel de grootste ‘fout’ die God had kunnen maken. Want ik denk dat ik het allemaal wel weet, en dat ik het allemaal wel zelf kan.
Waar ik heen wil met dit stukje is het volgende.
Na mijn therapie heb ik gebeden wat God wilt dat ik ga doen in mijn leven. Zoals jullie weten heb ik een studie kruidengeneeskunde gedaan en Counseling en ben nu de laatste puntjes op de I aan het zetten van de cursus stress counseling. Ik doe vrijwilligers werk, ze hadden gezegd dat daar mogelijk snel een baan uit zou gaan voortkomen. Maar helaas lijkt dat toch niet te gaan gebeuren.
Dus ik ging op zoek naar iets anders. Wat wil ik dan. Ik heb altijd met mensen gewerkt met een verstandelijke beperking wat ik heel leuk vond, maar een woon en leef groep is voor mij op dit moment echt te zwaar. Ik vind het ook leuker om mensen te mogen begeleiden in hun dagelijks leven, gewoon aan huis. Toen de vacature vrij kwam voor de baan die ik nu heb gekregen was dit een vacature van 32 uur. Dit is het dubbele waar ik God om had gevraagd, maar oke het is wel in de plaats waar ik graag wil werken.
Ik stuurde de sollicitatie weg, ik zie wel wat er gaat gebeuren. Ik dacht het contact persoon te kennen en stuurde haar een app of ik het bij het goede eind had. Nee dat had ik niet. Maar ze appte wel terug dat zij mijn sollicitatie had gezien en of ik die dinsdag kon komen voor een gesprek. Deze app conversatie was 1 dag na dat ik mijn sollicitatie had verstuurd. Dus op dinsdag ging ik voor gesprek. Het gesprek was heel fijn, kreeg uitleg over wat het werk in hield etc. En toen kwam het. 32 uur is erg veel, hoe zou je het vinden als we er 20 of 24 uur van maken was hun vraag. Nou prima dacht ik en ik gaf aan dat ik 16 uur ook prima zou vinden. Ik zou donderdag gebeld worden over het hoe en wat.
Donderdags ging de telefoon en ik kreeg te horen dat ik aangenomen was mits ik akkoord ging met een contract voor 16 uur. Van binnen moest ik echt lachen. God werkt op bijzondere manieren.
Al met al had ik met 5 werkdagen een baan, voor de uren waar ik voor had gebeden, in de plaats waar ik graag wilde en op de manier hoe ik graag wil werken.
Een aantal weken leek mijn leven een achtbaan van emoties, positief en negatief. Er gebeurde dingen met mensen om mij heen die ik niet voor mogelijk had gehouden, dat dat kon in Nederland. Je bent in een vreemd land afhankelijk van de gene die je hier naar toe hebben gehaald, zonder enige houvast. Je wordt door die zelfde mensen op straat gezet, nadat het werk ophoud bij het uitzendbureau. Wat kun je doen???
Terug naar het land waar je vandaan komt, of vecht je door om te kunnen blijven in het land waar je wilt zijn.
Mensen om wie je geeft wijzen je af, vertellen leugens en daar sta je…. Je weet; nu is het echt over.
Aan de andere kant is mijn studie bijna af. Ik hoopte op een baan bij een instelling waar ik graag voor zou willen werken. Nadat die droom uiteenspatte trok ik de stoute schoenen aan en ging verder zoeken bij een ander organisatie naar een baan die ik graag zou willen hebben. Een baan voor 16 uur was mijn gebed. Het enige wat ik online vond was 24 uur of meer. Ik schreef toch en werd uitgenodigd voor een gesprek. Tijdens het gesprek hoorde ik dat de baan voor 32 uur in de advertentie stond, maar dat ze hem eigenlijk liever op wilden splitsen en zo 2 mensen een baan konden aanbieden. Ik moest lachen in mijzelf. Een knipoog van God. Zo zag ik het.
Vanaf het moment dat ik mijn sollicitatie op de bus deed tot het moment dat ik te horen kreeg dat ik was aangenomen zat 5 dagen. In 5 dagen wordt mijn leventje van 12 jaar thuis zijn, straks verandert in 16 uur per week ambulant begeleider zijn. Een baan waar ik altijd van gedroomd heb.
Voor mij is het hele proces van de sollicitatie een wonder. Zo bijzonder.
Een nieuw begin, het zal wennen worden maar ik kijk er naar uit.
Niet over alles heb je een keuze in het leven. Of je ziek wordt of niet heb jij zelf niet in de hand.
Met wie je om gaat in je leven wel. Wanneer je merkt dat iemand je leeg slurpt aan energie of te veel van je vraagt, of je neerbuigend behandeld, kun jij de Keuze maken om te zeggen te hier en niet verder. Dat is niet altijd makkelijk, Maar door leven met dit soort mensen om je heen is dat ook niet.
Dus wat wordt je Keuze?
Kies je voor jezelf, of voor de lieve vrede?
Onderstaand plaatje beeld goed uit wat ik hier bovenstaand probeer uit te leggen.
Het is oké wanneer je voor jezelf kiest, in welk opzicht dan ook. Je mag nee zeggen. De wereld vergaat daar niet van. Juist wanneer jij je grenzen aan gaat geven, zal je zien dat mensen om je heen je anders gaan behandelen.
Soms door je verandering raak je mensen kwijt. Dat kan gebeuren. Helaas hoort dat ook bij het leven.
Het leven is net een trein, er stappen mensen in en uit. En sommige redden het tot het eindstation.
De Corona maatregelen lijken op z’n einde te lopen. Was het echt zo erg dat thuis moest werken, dat je niet naar de bar kon of naar de winkels?
Of de avondklok wat vond je daarvan? Wat was de reden dat je deze zo naar vond?
Is het misschien stiekem zo dat wij al deze regels zo naar vonden omdat we niet konden vluchten van wat wij liever niet onder ogen wilde zien.
Het kan heel moeilijk zijn om onder ogen te komen dat je eigenlijk helemaal niet zo gelukkig bent als dat je dacht omdat vaak van huis kon vluchten naar de sportschool of je kerkkring.
Wees eens eerlijk was het echt zo erg de tijd zonder winkel bezoek of bioscoop?
Wat heb je van jezelf geleerd in deze tijd. Wat heb je onder ogen mogen zien over wat er werkelijk in je gebeurd. Kijk eens goed in jezelf, met alles wat je hebt en doet. Is dit het voor je? Of was misschien het stapje minder hard toch eigenlijk wel fijn?
We gaan terug naar het ‘normaal’ . Maar wat is dat eigenlijk ‘normaal’?
Ik kwam dit plaatje op pinterest tegen met de woorden :
HET GAAT ER NIET OM HOE VAAK JE VALT, HET GAAT EROM HOE VAAK JE OPSTAAT.
Ben jij zo lief voor jezelf om zo te denken? Of straf je jezelf af als iet mis gaat? Ik ben een kei in streng zijn tegen mijzelf.
Mijn one word 365 MERCY is dus echt om te leren liever te zijn voor mijzelf.
BEN JIJ LIEF VOOR JEZELF?
Als je lief bent voor jezelf wat doe je dan? Durf je te zeggen nee nu even niet tegen een ander. Durf je alles achter je te laten om even alleen te zijn en eens een soul search te doen?
Wat is nu al zo vaak mis gegaan bij jou? Maar sta je nog steeds op het punt toen dit de eerste keer gebeurde? Of ben je toch stiekem al wat verder dan toen.
Wees niet te streng voor jezelf, wanneer je dat doet zal je zien dat je juist weer in de zelfde valkuil stapt waar je jezelf al zo vaak voor gestraft hebt.
Wees lief voor jezelf, geniet van het leven en praat eens tegen jezelf zoals je tegen een vriendin zou praten die met het zelfde worstelt als jij.
Ik weet zeker dat je dan veel liever bent voor jezelf dan dat je nu bent.
LookAroundTheCorner 