De Corona maatregelen lijken op z’n einde te lopen. Was het echt zo erg dat thuis moest werken, dat je niet naar de bar kon of naar de winkels?
Of de avondklok wat vond je daarvan? Wat was de reden dat je deze zo naar vond?
Is het misschien stiekem zo dat wij al deze regels zo naar vonden omdat we niet konden vluchten van wat wij liever niet onder ogen wilde zien.
Het kan heel moeilijk zijn om onder ogen te komen dat je eigenlijk helemaal niet zo gelukkig bent als dat je dacht omdat vaak van huis kon vluchten naar de sportschool of je kerkkring.
Wees eens eerlijk was het echt zo erg de tijd zonder winkel bezoek of bioscoop?
Wat heb je van jezelf geleerd in deze tijd. Wat heb je onder ogen mogen zien over wat er werkelijk in je gebeurd. Kijk eens goed in jezelf, met alles wat je hebt en doet. Is dit het voor je? Of was misschien het stapje minder hard toch eigenlijk wel fijn?
We gaan terug naar het ‘normaal’ . Maar wat is dat eigenlijk ‘normaal’?
Liefs, Eveline