Gisteren hebben wij onze kat in moeten laten slapen. Ze was bijna 14 jaar en had veel pijn door de artrose. Van de week leek het net of haar pootje was gebroken, na controle bij de dierenarts bleek dit niet het geval. Ze had veel pijn en was nog maar een schim van wie ze altijd was. Ze zou een week binnen moeten blijven, terwijl zij veel buiten was en de queen van de straat zeg maar.

Toen wij merkte dat de pijnstiller injectie niet werkte, kwamen wij voor de moeilijke beslissing te staan dat wij haar in moesten laten slapen.

We hebben ruim 13 mooie jaren met haar mogen hebben. Ze was een bijzondere kat die ons door veel verdriet en moeilijkheden heen altijd troost gaf.
Zij wist precies wanneer mijn dochter haar bloedsuikers of te hoog of te laag waren, dit gaf ze aan door of te blazen of proberen uit te halen, wat zij overigens nooit deed hoor.

Ieder leven komt tot een einde dat is de enige zekerheid die wij hebben in het leven.
Nu is het tijd om het verlies van onze Doortje aka Dikkie een plek te gaan geven.

Dag lieve Doortje, rust zacht.
Dank je wel voor alle mooie momenten ❤